Repertuar:

5 kwietnia (sobota), godz. 19:00 BACHANTKI, reżyseria: Daria Kopiec, choreografia: Daniela Komędera |spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie.

Bilety w cenie: 40 zł normalny, 30 zł ulgowy.

Uwaga: Spektakl przeznaczony dla widzów 16+. W spektaklu używane są światła stroboskopowe.

Choreografia: Daniela Komędera,
Reżyseria, adaptacja, dramaturgia: Daria Kopiec,
Muzyka: Aleksandra Gronowska,
Kostiumy: Patrycja Fitzet,
Scenografia: Daria Kopiec, Patrycja Fitzet,
Zdjęcia: Kama Rokicka,
Koordynacja scen intymnych: Aleksandra Osowicz,
Reżyseria światła: Daria Kopiec,
Realizacja światła: Michał Wawrzyniak,
Realizacja dźwięku: Tomasz Bienek,
Wykonanie elementów scenograficznych i obsługa sceny: Krzysztof Kowolik, Bartosz Napieracz,
Koordynacja: Marcelina Kubies, Alicja Kubies, Agnieszka Kasprzyk,
Promocja: Marcelina Kubies, Alicja Kubies,
Kierownik prób: Paweł Urbanowicz,
Asystent z obsady: Weronika Gotowska,
Czas: 90 minut (bez przerwy).

 W spektaklu wykorzystano tragedię Eurypidesa „Bachantki” w tłumaczeniu Jerzego Łanowskiego, „Kołysankę dla okruszka” Agnieszki Osieckiej, „Miłość od pierwszego wejrzenia” Wisławy Szymborskiej, „Kwaterunki” Kazimiery Iłłakowiczówny oraz fragmenty „Nie trzeba być Komnatą” Emily Dickinson w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka, a także wiersze Safony w tłumaczeniu Jana Pietrzyckiego. Studenci, których autorskie teksty są użyte w scenariuszu: Angelika Bosacka, Ewa Kowalczyk, Weronika Manowska, Zuzanna Meyer, Paulina Michalska, Aleksander Mitura, Agata Skucińska, Weronika Gotowska.

„Spektakl dyplomowy inspirowany Eurypidesem to opowieść o zemście, o potrzebie bycia widzianym i energii seksualnej jako siły życiowej. Dionizos i Penteus reprezentują skrajne postawy. Dionizos swoją ekspansją seksualną zawstydza Penteusa. Jego działania oparte są na brawurze, prowokacji, natomiast Penteusa na lęku. Obaj reprezentują działania reaktywne wobec sytuacji, które ich spotykają. Są uwikłany w konflikty rodzinne i świadomie bądź nieświadomie wchodzą w rozgrywki, których podłożem jest chęć władzy. „BACHANTKI” to spektakl o roli tajemnicy w rodzinie i jej konsekwencjach, które obciążają cały ród. Ciężar tajemnicy sprawia, że członkowie rodziny nieświadomie przejmują pewną część bólu, rozpaczy, żalu, który nie może zostać otwarcie wyrażony. A to sprawia, że wewnętrzne konflikty narastają wewnątrz członków rodziny i społeczności, dochodząc do eskalacji i rozładowania, często niosącego tragiczne skutki. Energia seksualna wówczas zostaje przekierowana właśnie na rozładowanie emocjonalne napięć, a nie na wyrażanie miłości i szczęścia.”

Choreografka Daniela Komędera wraz z reżyserką Darią Kopiec, kompozytorką Aleksandrą Gronowską i zespołem aktorskim reinterpretują tekst, patrząc ze współczesnej strony na tematy zawarte w klasycznej tragedii takie jak boskość w człowieku, odwet, namiętność, walka, pożądanie, lęk czy zawiść. Przypatrują się roli ofiary jako zakamuflowanej formie zemsty.

Dofinansowano ze środków Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS.

6 kwietnia (niedziela), godz. 19:00 BACHANTKI, reżyseria: Daria Kopiec, choreografia: Daniela Komędera |spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie.

Bilety w cenie: 40 zł normalny, 30 zł ulgowy.

Uwaga: Spektakl przeznaczony dla widzów 16+. W spektaklu używane są światła stroboskopowe.

Choreografia: Daniela Komędera,
Reżyseria, adaptacja, dramaturgia: Daria Kopiec,
Muzyka: Aleksandra Gronowska,
Kostiumy: Patrycja Fitzet,
Scenografia: Daria Kopiec, Patrycja Fitzet,
Zdjęcia: Kama Rokicka,
Koordynacja scen intymnych: Aleksandra Osowicz,
Reżyseria światła: Daria Kopiec,
Realizacja światła: Michał Wawrzyniak,
Realizacja dźwięku: Tomasz Bienek,
Wykonanie elementów scenograficznych i obsługa sceny: Krzysztof Kowolik, Bartosz Napieracz,
Koordynacja: Marcelina Kubies, Alicja Kubies, Agnieszka Kasprzyk,
Promocja: Marcelina Kubies, Alicja Kubies,
Kierownik prób: Paweł Urbanowicz,
Asystent z obsady: Weronika Gotowska,
Czas: 90 minut (bez przerwy).

 W spektaklu wykorzystano tragedię Eurypidesa „Bachantki” w tłumaczeniu Jerzego Łanowskiego, „Kołysankę dla okruszka” Agnieszki Osieckiej, „Miłość od pierwszego wejrzenia” Wisławy Szymborskiej, „Kwaterunki” Kazimiery Iłłakowiczówny oraz fragmenty „Nie trzeba być Komnatą” Emily Dickinson w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka, a także wiersze Safony w tłumaczeniu Jana Pietrzyckiego. Studenci, których autorskie teksty są użyte w scenariuszu: Angelika Bosacka, Ewa Kowalczyk, Weronika Manowska, Zuzanna Meyer, Paulina Michalska, Aleksander Mitura, Agata Skucińska, Weronika Gotowska.

„Spektakl dyplomowy inspirowany Eurypidesem to opowieść o zemście, o potrzebie bycia widzianym i energii seksualnej jako siły życiowej. Dionizos i Penteus reprezentują skrajne postawy. Dionizos swoją ekspansją seksualną zawstydza Penteusa. Jego działania oparte są na brawurze, prowokacji, natomiast Penteusa na lęku. Obaj reprezentują działania reaktywne wobec sytuacji, które ich spotykają. Są uwikłany w konflikty rodzinne i świadomie bądź nieświadomie wchodzą w rozgrywki, których podłożem jest chęć władzy. „BACHANTKI” to spektakl o roli tajemnicy w rodzinie i jej konsekwencjach, które obciążają cały ród. Ciężar tajemnicy sprawia, że członkowie rodziny nieświadomie przejmują pewną część bólu, rozpaczy, żalu, który nie może zostać otwarcie wyrażony. A to sprawia, że wewnętrzne konflikty narastają wewnątrz członków rodziny i społeczności, dochodząc do eskalacji i rozładowania, często niosącego tragiczne skutki. Energia seksualna wówczas zostaje przekierowana właśnie na rozładowanie emocjonalne napięć, a nie na wyrażanie miłości i szczęścia.”

Choreografka Daniela Komędera wraz z reżyserką Darią Kopiec, kompozytorką Aleksandrą Gronowską i zespołem aktorskim reinterpretują tekst, patrząc ze współczesnej strony na tematy zawarte w klasycznej tragedii takie jak boskość w człowieku, odwet, namiętność, walka, pożądanie, lęk czy zawiść. Przypatrują się roli ofiary jako zakamuflowanej formie zemsty.

Dofinansowano ze środków Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS.

12 kwietnia (sobota), godz. 19:00 n a z n a c z e n i. The somatic practices of lunacy, choreografia: Anna Piotrowska | P R E M I E R A

Bilety w cenie: 40 zł normalny, 30 zł ulgowy.

W najnowszej produkcji Teatru Rozbark, wyreżyserowanej przez Annę Piotrowską, artyści zanurzają się w świat Williama Szekspira. Czerpiąc motywy z wybranych dzieł dramatopisarza, Zespół Artystyczny eksplorował jego postaci – m.in. Lady Makbet, Koriolana, Ofelię, Ryszarda III, także figury błazna i doktora – badając ich energetyczną charakterystykę oraz symboliczny potencjał, również w kontekście współczesnej kultury. Forma spektaklu stanowi swoisty montaż – złożony z tekstów wędrujących pomiędzy postaciami – wzmacniając ich pierwotny ładunek energetyczny. Tak skonstruowana narracja kreuje oniryczny świat, w którym energie przeskakują z jednego ciała na drugie. Tworzenie sampli dla postaci i eksplorowanie ich z perspektywy somatycznego procesu lunatykowania, ujawniają charakterystyczne dla twórczości Szekspira motywy obłędu i szaleństwa. Szekspir interesował się i opisywał świat z perspektywy swoich czasów. Ukazywał mechanizmy ludzkich emocji, takich jak: chciwość, podejrzliwość, chęć dążenia do dominacji i panowania nad innymi. Te psycho-fizyczne przeskoki między jedną historią a drugą stanowią metaforę wpływu, jaki wywieramy na siebie nieustannie.

Struktura dramaturgiczna spektaklu splata się z wątkami psychoterapeutycznymi – zgłębiania własnej historii i relacji (często trudnych i ambiwalentnych) względem figur matek i ojców. Badanie historii i psychologii postaci otworzyło przed artystami nieograniczone możliwości ekspresji, które nie zawężają się do jednej konwencji. Anna Piotrowska, twórczyni spektaklu, tak wypowiada się o procesie konstruowania dzieła: „Wymowne słowa Lewisa, które padają w kronice historycznej W. Szekspira Król Jan – „Ważne motywy powodują silne działania” („Strong reasons make strong actions”) – stanowią dla mnie inspirację do budowania dramaturgii w teatrze, również w tym spektaklu. Szekspir, posługując się słowem, pobudza zarówno intelekt, jak i emocje. Jednak teatr to także obraz i materia – fizyczna, cielesna, pogłębiona obecność performerów może wzbogacić przekaz, nadając mu nowy wymiar. Obraz oddziałuje na widza w sposób intuicyjny i pierwotny, docierając do pozazmysłowej percepcji. Dzięki temu staje się nie tylko uzupełnieniem tekstu, lecz także podróżą do innej rzeczywistości, dopełniającą myśl Szekspira.”

koncepcja, reżyseria, dramaturgia, choreografia, sound&space:

ANNA PIOTROWSKA,

k r e a c j a:

KAMIL BOŃCZYK, ALEKSANDRA KĘPIŃSKA, SABINA LETNER,

JULIA LEWANDOWSKA, EWA NORAS, ANNA PIOTROWSKA, DANIEL ZYCH,

reżyseria światła, wsparcie produkcyjne: PAWEŁ MURLIK,

kostiumy: EWA NORAS, ANNA PIOTROWSKA, BRONISŁAWA CICHY_atelier,

nowe media, współpraca artystyczna: tajny_projekt,

realizacja: DASTIN GRECZYŁO,JAKUB RITTER, KRZYSZTOF SOSZKA, KUBA ZAPARTOWICZ,

współpraca: MICHAŁ MACKIEWICZ,

koordynacja tanga: KRZYSZTOF KARDAŚ,

opracowanie muzyczne piosenki: JULIA LEWANDOWSKA, PAWEŁ MURLIK,

współpraca literacka: ANNA DUDA,

grafika: anatan.

Podziękowania dla Anastasiia Khvorost.

13 kwietnia (niedziela), godz. 19:00 n a z n a c z e n i. The somatic practices of lunacy, choreografia: Anna Piotrowska

Bilety w cenie: 40 zł normalny, 30 zł ulgowy.

W najnowszej produkcji Teatru Rozbark, wyreżyserowanej przez Annę Piotrowską, artyści zanurzają się w świat Williama Szekspira. Czerpiąc motywy z wybranych dzieł dramatopisarza, Zespół Artystyczny eksplorował jego postaci – m.in. Lady Makbet, Koriolana, Ofelię, Ryszarda III, także figury błazna i doktora – badając ich energetyczną charakterystykę oraz symboliczny potencjał, również w kontekście współczesnej kultury. Forma spektaklu stanowi swoisty montaż – złożony z tekstów wędrujących pomiędzy postaciami – wzmacniając ich pierwotny ładunek energetyczny. Tak skonstruowana narracja kreuje oniryczny świat, w którym energie przeskakują z jednego ciała na drugie. Tworzenie sampli dla postaci i eksplorowanie ich z perspektywy somatycznego procesu lunatykowania, ujawniają charakterystyczne dla twórczości Szekspira motywy obłędu i szaleństwa. Szekspir interesował się i opisywał świat z perspektywy swoich czasów. Ukazywał mechanizmy ludzkich emocji, takich jak: chciwość, podejrzliwość, chęć dążenia do dominacji i panowania nad innymi. Te psycho-fizyczne przeskoki między jedną historią a drugą stanowią metaforę wpływu, jaki wywieramy na siebie nieustannie.

Struktura dramaturgiczna spektaklu splata się z wątkami psychoterapeutycznymi – zgłębiania własnej historii i relacji (często trudnych i ambiwalentnych) względem figur matek i ojców. Badanie historii i psychologii postaci otworzyło przed artystami nieograniczone możliwości ekspresji, które nie zawężają się do jednej konwencji. Anna Piotrowska, twórczyni spektaklu, tak wypowiada się o procesie konstruowania dzieła: „Wymowne słowa Lewisa, które padają w kronice historycznej W. Szekspira Król Jan – „Ważne motywy powodują silne działania” („Strong reasons make strong actions”) – stanowią dla mnie inspirację do budowania dramaturgii w teatrze, również w tym spektaklu. Szekspir, posługując się słowem, pobudza zarówno intelekt, jak i emocje. Jednak teatr to także obraz i materia – fizyczna, cielesna, pogłębiona obecność performerów może wzbogacić przekaz, nadając mu nowy wymiar. Obraz oddziałuje na widza w sposób intuicyjny i pierwotny, docierając do pozazmysłowej percepcji. Dzięki temu staje się nie tylko uzupełnieniem tekstu, lecz także podróżą do innej rzeczywistości, dopełniającą myśl Szekspira.”

koncepcja, reżyseria, dramaturgia, choreografia, sound&space:

ANNA PIOTROWSKA,

k r e a c j a:

KAMIL BOŃCZYK, ALEKSANDRA KĘPIŃSKA, SABINA LETNER,

JULIA LEWANDOWSKA, EWA NORAS, ANNA PIOTROWSKA, DANIEL ZYCH,

reżyseria światła, wsparcie produkcyjne: PAWEŁ MURLIK,

kostiumy: EWA NORAS, ANNA PIOTROWSKA, BRONISŁAWA CICHY_atelier,

nowe media, współpraca artystyczna: tajny_projekt,

realizacja: DASTIN GRECZYŁO,JAKUB RITTER, KRZYSZTOF SOSZKA, KUBA ZAPARTOWICZ,

współpraca: MICHAŁ MACKIEWICZ,

koordynacja tanga: KRZYSZTOF KARDAŚ,

opracowanie muzyczne piosenki: JULIA LEWANDOWSKA, PAWEŁ MURLIK,

współpraca literacka: ANNA DUDA,

grafika: anatan.

Podziękowania dla Anastasiia Khvorost.

15 kwietnia (wtorek), godz. 19:00 „Family Tide”, „Dream in the Back of your Head” oraz „Pendulum” | Khambatta Dance Company (Seattle, USA)

Bilety w cenie: 30 zł normalny, 20 zł ulgowy.

Family Tide (2025)
Choreografia: Cyrus Khambatta with the dancers
Wykonanie: Rodrick Barnes, Nathan Cook, Olivia Link, Kaitlyn Nguyen, Leah Russell, Mary Sigward, Emily Walter,
Kostiumy: Khambatta Dance Company,
Muzyka: Rossini. Il Barbiere di Siviglia. 1 act. Final sextet, The Last Foundry by Raime, Sin Rumbo - Otras Aires, Time Whispers and Albert – Dasha Rush, Break a Bone – SuperBoingo, Case 793 – Joseph William Morgan,
Czas: 25 minut.

Family Tide jest satyrą na postacie żyjące w rodzinach. Fabuła utworu toczy się wokół stołów, które mogą być stołem jadalnym, stołem spotkań rodzinnych lub dowolnym stołem, słowem miejscem, przy którym toczy się życie. Czasami stół jest odosobnieniem, czasami barierą, czasami huczną zabawą bardziej przypominającą cyrk.

Dream in the Back of your Head (2024)
Choreografia: Cyrus Khambatta z tancerzami,
Tańczą: Rodrick Barnes, Kaitlyn Nguyen, Leah Russell, Mary Sigward, Olivia Link, Emily Walter,
Kostiumy: Jasmina Panic,
Muzyka: Andy Stott - Numb oraz Up the Box, Geoffrey Castle – Float Down Stream i Mist on the Mountain,
Czas: 25 minut.

Łącząc muzykę z poezją, poświęconą zagadnieniom takim jak upływ czasu, twórcy pokazują sposób, w jaki my, ludzie, wybieramy spędzanie naszych dni. Dzieło zawiera charakterystyczną dla zespołu skomplikowaną i bardzo wysiłkową choreografię. Główną inspiracją spektaklu jest złożone wnętrze człowieka, a nade wszystko nieubłagalnie upływający czas.

Pendulum (2005)
Choreografia: Cyrus Khambatta,
Tańczą: Nathan Cook, Katlyn Nguyen
Muzyka: Cosmos Sounds Club – Red Squeeler, Trisagion by Arvo Part,
Czas: 12 minut.

Humorystyczne, jak i tragiczne momentami dzieło ukazuje naszą potrzebę jedności i alienacji w różnych fazach naszego życia.

Khambatta Dance Company jako zespół wyłonił się z zajęć tanecznych na New York University, w Nowym Jorku i przez ostatnie 30 lat przekształcił się w nagradzaną, tworzoną przez międzynarodowy zespół grupę performatywno-wystawienniczą, obecnie z siedzibą w Seattle w USA. Prace zespołu były prezentowane na festiwalach i w różnych miejscach w ponad 25 krajach, w tym w Spoleto Festival USA, National Center for the Performing Arts (Bombaj, Indie), Aura Festival (Litwa), Bielefeld Dance Festival (Niemcy), National Choreographic Center (Tour, Francja) i Vancouver and San Francisco International Dance Festivals. KDC jest założycielem i organizatorem Seattle International Dance Festival w  i SIDF Winter Mini Fest, z których ten ostatni koncentruje się na współpracy między KDC a międzynarodowymi artystami.

https://khambattadance.org

27 kwietnia (sobota), godz. 19:00 Wariacje ruchowe nr 1, choreografia: Monika Witkowska, Scoria, choreografia: Omar Karabulut Olsztyński Teatr Tańca | wieczór łączony 

Bilety w cenie: 30 zł normalny, 20 zł ulgowy.

Wariacje ruchowe to eksploracja zabawy formą. To zaproszenie do odkrywania relacji między ruchem a muzyką, w którym odsłonięta zostaje nieskończoność możliwych interpretacji. Posługując się muzyką Jeana-Philippe Rameau trzy tancerki podejmują wyzwanie przekształcenia techniki wariacyjnej w chorograficzny język. Lawirując między lekkością, nonszalancją a precyzyjnym warsztatem wykonawczym, wprowadzają odbiorców w nieoczywisty, pozytywnie zdystansowany świat.

Reżyseria i chorografia: Monika Witkowska,

Wykonanie i kreacja: Maja Gajzmer, Kinga Łotysz, Lidia Zygadło,

Reżyseria świateł: Michał Wawrzyniak,

Czas: 40 minut.

SCORIA spektakl zgłębia temat ciemności jako przestrzeni akceptacji, bliskości i transformacji. Ludzkie i nieludzkie formy przenikają się, ukazując mrok jako źródło odwagi, siły oraz nowego spojrzenia na rzeczywistość. To podróż, w której ciemność przestaje być jedynie brakiem światła, stając się polem nowych odkryć i zrozumienia.

SCORIA jako pozostałość po wulkanicznych erupcjach, symbolizuje proces przemiany. W twórczej, ruchowej eksploracji to właśnie procesy wulkaniczne były inspiracją do odkrywania i zgłębiania relacji w obszarze ciemności.

Reżyseria i choreografia: Omar Karabulut,

Asystentka choreografa: Marcelina Jasińska,

Wykonanie i kreacja: Maja Gajzmer, Kinga Łotysz, Lidia Zygadło,

Muzyka: Maciej Henel-Celis,

Reżyseria świateł: Michał Wawrzyniak,

Czas: 35 minut.